Στην ομιλία της η Άννη Μαρκιτάνη, Recovery Coach και advocate για Διατροφικές Διαταραχές, καθώς και μια επαγγελματίας που έχει καταφέρει να ξεπεράσει τη συγκεκριμένη διαταραχή μετά από πολύχρονη προσπάθεια, αναφέρθηκε στο πως η σημερινή επιδημία των Διατροφικών Διαταραχών πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για όλους μας ότι το κοινωνικό περιβάλλον είναι τοξικό και πρωταρχικός παράγοντας ρίσκου.
Πιο συγκεκριμένα: « Οι ακραίες και εμμονικές αυστηρές δίαιτες, καθώς και το αίσθημα της σωματικής δυσαρέσκειας που είναι και οι δύο ανεξέλεγκτες τάσεις σε αυτή την κουλτούρα, είναι ισχυροί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη μιας Διατροφικής Διαταραχής, όπως το κάπνισμα είναι για τον καρκίνο.» ΑΜ
Επιπλέον η κ.Μαρκιτάνη διευκρίνισε πως τα άτομα με Διατροφικές Διαταραχές έχουν διαφορετικά βιολογικά και γενετικά προφίλ από άλλα άτομα και είναι επίσης πιο ευαίσθητα, αλλά είναι το πώς τα γονίδιά μας, η βιοχημεία μας, αλληλοεπιδρούν με το περιβάλλον μας, που διαχωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας σε πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα, τονίζοντας έτσι ότι όταν κάποιος αναρρώσει, τα γονίδιά του παραμένουν ίδια αλλά αναρρώνου. Τα γονίδια είναι ένας παράγοντας κινδύνου που συσχετίζεται, αλλά δεν αποτελεί την αιτία μιας Διατροφικής Διαταραχής.
Κάνοντας αναφορά στα λόγια της: Όταν πρόκειται για την κουλτούρα μας, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ: Να υψώσουμε τη φωνή μας, να αντισταθούμε στο στίγμα του σωματικού βάρους, ή του σώματος που δεν πληροί τα χαρακτηριστικά του ιδανικού. Πρέπει να διαχωρίσουμε τους όρους«υγιής» και «υγεία» και να αντισταθούμε στον κοινωνικό εξαναγκασμό του να είσαι λεπτός ειδάλλως είσαι λάθος. ΠΡΕΠΕΙ να εργαστούμε για την καταπολέμηση του bullying…και πρέπει να συμβάλλουμε στο να δημιουργήσουμε πιο ανθεκτικές προεκτάσεις μας βοηθώντας τους πάσχοντες και μη στο να έχουν την ικανότητα και διαύγεια να ανταποκριθούν χρησιμοποιώντας την δύναμη και μοναδικότητα της φωνής τους και τον πλούτο της ατομικότητας τους. Πρέπει να τους διδάξουμε πώς να φέρνουν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους –που συχνά θεωρούνται μειονεκτήματα– από το σκοτάδι στο φως. Πρέπει να τους διδάξουμε πώς να διοχετεύουν τα προσωπικά χαρακτηριστικά τους με διαφορετικό τρόπο και πού μπορεί να είναι χρήσιμα τα χαρακτηριστικά αυτά, εμπνέοντας τους προς προοπτικές που ίσως μέχρι τώρα δεν έχουν τολμήσει να οραματιστούν.
